دانشجویان علوم آزمایشگاهی یزد

خندیدم به خنده ی آنکه خندید به خنده ی من، گریستم به گریه ی آنکه گریست به خنده ی من
آنکه خندید به خنده ی من، ندانست خنده ی من بهر چه بود!!
وآنکه گریست به خنده ی من ،داشت دلی همچون دل رنجیده ی من

تورو دوست دارم مثه حس دوباره ی تولدت
تو رو دوست دارم وقتی میگذری همیشه ازخودت
تورو دوست دارم مثه خواب خوب بچگی
بغلت میگیرم و میمیرم به سادگی
تو رو دوست دارم مثه دلتنگیای وقت سفر
تورو دوست دارم مثه حس لطیف وقت سحر
تو رو دوست دارم...